කුරුටු | Kurutu

 සමනළ පාලම ලඟ,
 තවම හවසට මතක ඇහිඳින,
 මිණි මිණි පොදත් නැති,
 දැදිරි වුණු මල් පෙතිත් නැති,
 කවමදාවත් නුඹ ආවෙ නැති,
 අතීතය මොනවද කියනවා...
 සරසවියෙ දොර ගාව,
 නතර වුණු සෙනේ ගඟ,
 රැළි නගා නොනගාම,
 කුමුදු මල් අත දරන්,
 හැමදාම මග බලනවා...
 නුඹ කොහේ කොතැනකද,
 මම කොහේ කොතැනකද,
 මගහැරුණු ජීවිතය,
 ඉඳහිටක ආයෙමත් අහනවා...
 කියාගන්නට කිසිත් නැති තැන,
 රහසින්ම ඇස් පියන් තදකර,
 මටත් නොදැනීම මම,
 සුසුමකින් උත්තර බඳිනවා...

-මුදිත්-
 2014.11.14