හැන්දෑව නොහොත් නුඹ...

මුදා හළ රැස් කළඹ
දියව යන වෙරළතක,
දාහයක් කරදියක ගිලී යයි..

පඬු පොඟා ලූ සළුව
උරහිසක පළඳාන,
ඉරක් තේජස හළා
ක්ශිතිජයක ගිලෙන්නට නියමිතයි...

නහර බහණින්
එතුණු මස් ගොබ
යළි යළිත් රිදුම් කයි- ඇදුම් දෙයි..
සංතාප සැත් තුඩක්
හදවතේ මුදු තැනක්
ලියාලයි- යළි යළිත් ලියාලයි...

නිවී ගිය ස්වරයක්ව
නිවී ගිය දසුනක්ව
නිවී ගිය ගැඟුමක්ව..

හැන්දෑව...

ඉ සි යු ම් ව
ගලා එයි...

හැන්දෑව හා මුසුව
සන්තානයේ තැනෙක,
චන්ද්‍ර බිම්බය ලෙසට
මා නිවාලනු පිණිස,
මෝදුවෙයි
නුඹ සෙමෙන් මෝදුවෙයි...

                                                         -මුදිත්-
                                                2018.11.09