වැඩිය හොඳ කොහොමද..?

මට, වැඩිය හොඳ කොහොමද..? 
                                                 -ඇය-

සාරියක් - ඔසරියක්..?
ගවුමක්..??
කලිසමක්..???

විඩාබර සති මැදක
පාන්දර ඔබ පිපී
මදහස වසන්කොට
කලබලෙන් පටලවයි සාරි පොට..
උදහසේ රැළි හදයි නුඹ..
මට යි ඒ උදහස...

ඉඳහිට එන සැඳෑවක
අතරින් පතර ගිලිහුණු
කහ මල් කිණිති සිඹ,
මල් පෙති ඉහුණු මල් ගවුමට
කටකාර වන මලයි නුඹ..
මට යි ඒ මදහස...

සති අන්ත ඉරිදාවක
නුවර මගතොට වීදි දිග
හිතුමතේ අත් පටලවන් යන,
අත් ඇඟිලි අතරේ
නිදහසයි නුඹ..
මට යි ඒ නිදහස...

සොඳුරිය..
ඉතින් මට,

සාරියක් කියන්නෙ ම උදහස..
ගවුමක් කියන්නේ මදහස..
ඩෙනිමක් කියන්නෙ ම නිදහස...

නුඹට...?

                                                  

                                                   -මුදිත්-
                                            2018.09.18

සුරත බැඳි මුතු දෙපොට...

හිත තබා නික්මුණෙන් මතකයක හැඩහුරුව
සිහින ඉවකර ඇදෙන කඳුළකිය නිම නැතිව
ළය පුරා පටලැවී - අතෙහි පැටලෙනු බැරිව
කල්පයක් කල් බලා හුන් අහස, සඳ නැතිව

ගණාඳුරු සිත පුරා නොනැවතී පා නැගුව
සදාතන සිහිනයකි සොඳුරු හැඩතල මැව්ව
පුරාතන මතකයෙක බැඳුම් වරපට ලෙහුව
සරාසඳ වියැකුණිද අඳුරු කළුවට මුහුව

වළා පෙළකට නැගී සැඟවෙන්න හැකි ඔබට
ගෙවා සපැමිණි දුරද, දුරක් නොවුණිද සිතට..?
නිවාලනු නොහැකියෙන්, නැගෙන කඳුළින් ඇසට
අතෙහි පටලා තබමි කළු ගැහුණු මුතු දෙපොට

මගහැරුණු මුතු ඇටය මත නිදන් කර මතක
අත බඳිමි මුතු දෙපොට කඳුළ සඟවා ඇසක
හාදුවක් පළන්දා සියුමැලි ම කොපුලතක
පැතිර යමි දියැවෙමින් සන්තාප කළුවරක

                                                                    -මුදිත්-
                                                            2018.08.31