සොඳුරිය...

බඳෙහි තැන තැන වණවී
පියාපත් එක එක ගිලිහී
හැලී, විසිරී ගිය දාක..
අහසක චමත්කාරය,
සුළඟක් සුසුම්ලන රාවය,
එදවස- පියහඹා ගිය දිනවල
ආකාස උයනෙහි මතක..
සොඳුරිය,
යළි යළිත් නො අසන්න...

කිරි කහට සංවාද වල
කෝපි රහ හැන්දෑ වල
නොදන්වා උදා වූ
'සන්ධ්‍යාව' නම් මොහොතක,
රංචුවම එක යායට
පියහඹාගෙන එනකොට..
මා දිහා හොරැහින් නොබලන්න...
පෙඳ සිඳුණු තටු අතගා
රිදෙනවාදැයි නො අසන්න...

                                              -මුදිත්-

                                        2017.04.25

*සිතුවම: Nostalgia by Dan Bunea

මිහිරියෙ නුඹ ද පායා එන සඳ පාන...

ඇහැරියෙ නැති වුණත් කඩුපුල් මල් යාන
අසිරියෙ නැහැ නොවෙද අඩුවක් රැය ගේන
සිසිරයෙ මීවිතක් මෙන් හිත පිරිමදින
මිහිරියෙ නුඹ ද පායා එන සඳ පාන

                                                   -මුදිත්-
                                           2017.08.04

ප්‍රේමය දිය දහරක් ව පැවතින...

මලින් මල් ගැවසී ගිය
අතින් අත් පැටලී ගිය
හරිත උද්‍යානයේ ඉපැදී,
ප්‍රේමය
දිය දහරක් ව පැවතින...

උඩු ගං බලා පිහිනා ගිය
මත්ස්‍ය, දියකා පිරිවර ද..
ඔහේ පහලට ගලා ගිය
වියැළිව හැලුණු තුරුපත් ද, මල් පෙති ද..
මුහුලසෙහි ගවසාගෙන,
ප්‍රේමය
දිය දහරක් ව පැවතින...

නොදන්වා සපැමිණි ග්‍රීස්මෙක
"නවතිනු" යි කී විට ඉඩෝරය
ඔච්චමට සිනා සී
නොනැවතී ගලා ගිය,
ප්‍රේමය
දිය දහරක් ව පැවතින...

නොනැවතී සිඳු තෙක් පැමිණ
සිනහ සී අතිනත් බැඳි දාක
කරදියෙහි ගිලී
මිය යන තුරු ම
ඔව්..!
ප්‍රේමය
දිය දහරක් ව පැවතින...

                                            -මුදිත්-
                                     2017.04.08