ෆර්මිනා...

ෆර්මිනා,

කොළරාව සේ පැතිර

පිළිකාවක් සේ නැගෙයි

ආලය...

සිහිනයෙන් හිස හැපී

ආලයේ එළිවැටක,

ජීවිතය ඇද වැටෙයි

කවියක - සළාවැටුමක..

රැය පවා නින්ද නැති නුවරක,

ප්‍රේමයේ වැළපුම් ස්වරය

මැග්දලේනාව සේ

නොනැවතී ගලන හඬ ඇසෙනවද...

ඉසියුම් ම හද බිතක 

ඉවුරු මායිම හැපෙන

කේශනාළිකා හිස් පුපුරයි..

ඉදින් මා දල්වන,

ශිශිරයේ නැහැඹුල් ම හිරු කිරණ

ඔය දෑස් මත පිපී දිලිහෙයි..

ප්‍රේමයේ දිග පළල හඳුනන

මැග්දලේනා ඉවුරු දිග

පිරිමි කඳුළක් හෙටත් පාවෙයි..

ෆර්මිනා,

එකම එක මොහොතකට

ජීවිතයෙ අගිස්සක

ප්‍රේමයට කල්පයක් ඉඩ තිබෙයි...

-මුදිත්-

2023.04.21