අඳුරු කර වත
නිකට ද මඳක් උස්සාන
වැහි වළාකුළු ඇත
කඳු මුදුන් නොදැක්කා සේ යන
තරහෙන් බුම්මාන...
කොයි හැටි වෙතත්
යනෙන එක වරෙක වත්
හොරැස් අග්ගිස්සෙන්
එකම බැල්මක් වත් හෙලා යන
පුරුද්දක් ඇත වැහි වළාකුළකට
තව අතැර ගන්නට බැරි වුණ...
-මුදිත්-
2015.09.19
No comments:
Post a Comment