දෙවිවරුන් හිඳීවිද මලින් පිරි පුදසුනක...

වැටි පිටින් පළතුරුත් ගොඩ ගසා පුදසුනක
කහවණුත් පඬුරු ලා දෑත් බැඳ නළලතක
යාදිනිත් ගය ගයා ගුමු හඬින සවනතක
උවැසියන් පොදි ගැසී ලඟ නිවන් යනු පිණිස...

හෙටක් නොව බත් කටක් යදින පොඩි ඇස් දෙකක
මිදුණු ලුණු කඳුලකට උණු නොවෙන පපු ගැබක
රුපියලක් විසි කරන අත් දෙකක් නැති බිමක
දෙවිවරුන් හිඳීවිද මලින් පිරි පුදසුනක...

පුදසුනක පුදන්නට ගෙනෙන රස මසවුලට
ගිනිගැහෙන හිස් කුසක් නිවන්නට හැකි දාක
නිකැළැල්ම පුදසුනක් තනාගෙන හදවතක
මිනිස්කම වපුරපන් මියෑදෙන පින් බිමක...

                                                    -මුදිත්-
                                             2015.06.13