මල් පරව ගියා දෙන්,
එපා හිතකට ගන්ට..
හිරු සැඟව ගියා දෙන්,
එපා නුඹ බිය වන්ට..
හෙටක් ඇති නුඹට මට,
අපෙම වී නැගිටින්න..
අරුණෝදයක් ඒවි,
දෑස් දල්වන් ඉන්න...
කටුක නිරුදක කතර,
ලියා දී අපෙ උන්ට..
උකස් කරලාලු,
වස්සානයත් එතෙරකට..
යදම් දෙපයට දමා,
බැඳ දමා අපෙ හීන..
ඉවසාන ඉන්න නුඹ,
අපි තනමු වස්සානයක් අපට...
තටු කඩා බොහෝ උන්,
සිරකෙරූ කූඩු වල..
පැතුම් තව ලියා ඇත,
මළානික දෑස් වල..
රිදුම් පිරි මදින්නට,
ලියාදී අතීතෙට..
හිරු දකින තුරුම යමු,
අපෙම හෙට දවස වෙත...
-මුදිත්-
2014.10.19
No comments:
Post a Comment