දවාලත් දිග රැයක් වාගෙයි..
ඉරුණු අත් තටු කකියයි,
ඉගිලෙන්න අහසක් නෑමයි...
බැරිකමට අත පෑවත්,
මහත්තුරුනගෙ ඇස් හරිම නපුරුයි..
කුණු කූඩ වල හෙව්වත්,
ජීවිතේ නම් තව හමුවුනේ නෑමයි...
අම්මෙ නුඹ මග නැවතුනා,
තරහවක් නම් නෑමයි..
නිල්වලා ගඟ සීතලද,
මටත් එන්නට ආසයි...
මල්ලි නිතරම අඬනවා,
මගෙ පපුව පිච්චෙන්න වාගෙයි..
ලොකු නංගි අඬනකොට,
අම්මෙ නුඹ අඬනවා වාගෙයි...
අම්මෙ නුඹ ගිය දා ඉඳන්,
මුලු ලෝකේම හරි නපුරුයි..
නිල්වලා ගඟ සීතලද,
කට්ටියම එක්කලා- නුඹෙ තුරුල්ලට එන්න ආසයි...
-මුදිත්-
2014.09.09
No comments:
Post a Comment