වැහි කෝඩේ අවදි වෙලා බක් මාසේ,
නිල්ල වැටුනු ගහ කොළ මල් වැරුවා සේ,
පුංචි කෙළී ගෙට වෙනවා එන මාසේ,
හීනෙන්වත් ගමට වරෙන් පොඩි මැණිකේ...
ඉර රස්නෙට වෑ කණ්ඩිය ගිනි ගැහුනා,
ළා දළු හේන ඉහට උඩින් උණ ගැනුනා,
ණය පොත අරන් සිදාදියට පය ඇදුනා,
අදටත් ලියුං කඩදහියක් වත් නැතුවා...
රන් දම් වලට ඇහැ ගිනිකණ වැටුනාද,
ඉන්නා තැනක යහතින් උඹ ඉන්නවද,
ආපහු එන්න ගිය පය හොර උනාවද,
තාමත් පොඩි උන්ට අම්මා උඹ නේද...?
-මුදිත්-
2015.01.18
No comments:
Post a Comment