අප්පච්චී....
සඳ දිය කිරි කොට,
ළපටි දෙතොල් ලඟ..
නැලවිල්ලක් වී,
ළපටි දෙනෙත් ළඟ..
මවු ඇකයක් වී උන්නා නුඹෙ සෙනෙහස...
කිරි සුවඳක් තැවරුන,
සොහොන් කොතක් මුල..
හැමදාමත් කඳුලින්,
පැන් වැඩුවා නුඹ..
රෑ මැදියම වී මුළු ලොවට හොරෙන්...
-මුදිත්-
2014.12.02
No comments:
Post a Comment