විභාගෙ හින්ද කියවන්න බැරුව පහු උනු පොත් අතරින් "ලොවීනා" අද කියවන්න ලැබුනා. ගොඩක් අය මේ වෙද්දි ලොවීනා කියවල ඇති..
පොතේ අන්තිම පිටුවත් කියවල, මම හිතට ආපු දේවල් වලට ඔහේ එන්න ඉඩ දුන්නා..
උතියාගෙන්, ලොවීනාට.....
රොඩී රැහැටම වසන්තය දුන්,
නෑඹුල්ම සඳ සාවී..
දඬු අඬුවකට හසු වුනාවද,
කැකුළු ඇඟ කඳ සිරවී..
සඳ එලිය සුදු මුහුදු වෙරලත,
සිපගනිද්දී පේවී..
උඹට මතකද වැලි තලා උඩ,
ඇන්ඳ සිතුවම් පේලී..
සැර පිච්ච සුවඳට යටින්- හෙන්දිරික්කා සුවඳ දැනුනද,
කියාපන් මට ලොවීනා..
නෙතු පියවිලා, සිත නික්මෙන්න පෙර- සුසුම් සියොලඟ වෙලාගත්තද,
කියාපන් මට ලොවීනා..
වෙරල අද්දර ගලක් උඩ- හෙන්දිරික්කා පිපෙන යාමෙට,
ඉන්න මගෙ රුව හිතේ මැවුනිද,
කියාපන් මට ලොවීනා..
කලු ගලක හැප්පෙන්න බැරිකම- සෙනෙහසේ ණය ගෙවූ හැටි,
තව හිතන්නට බෑ ලොවීනා..
උඹේ ගැන හිත, හිතන තරමට,
දැනෙන බර නම් බෝමයි..
එක එකාගේ ඇනුම් පද,
උහුලන්ට තව බෑමයි..
මූදු පතුලේ හංගුවත් හිත,
සෙනේ තව පෙර වාගෙයි..
යන්ට මත්තෙන් ලියා යන්නම්,
තරහ නම් හිත නෑමයි...
මුදිත්
2014-08-31
No comments:
Post a Comment