පාවෙලා යන එකද සංසාරෙ...?

බඩ ඉරිඟු දැලි රැවුලු
හේබෑ ව  කලු ගැහුනු
පඬු පාට ගිනි කාෂ්ඨක යායෙ,
දූලි සුවඳක එතී
නාටු හුළඟක් දිගේ 
ඒ වුනත්, වැහි වළාවක් වගෙයි
නුඹ ආවෙ..

ඇත්තමයි! ඒ තමයි,
ඉවුරු දෑලේ එතී
හුරතලේ ගලන්නට
මහ ඇළට දිය පොදක් නැති කාලෙ...

ජීවිතේ මුඩු වුනත්
ආදරේ එහෙමයැ,
වෙන් කරපු එක ම එක
සෘතුවක් තිබුණියැ,
පපු පොතේ ලා රැක්ක
ඉරිඟු බිත්තර මිටත්
ඒ නිසයි උගුල්ලා බිම ලෑවෙ...

වළාකුළු පාවුනා
ඉරිඟු ඇට බොල් වුණා,
ආදරෙත් හරියටම ඒ වාගෙ...

වැහි වහින ඉසව්වල
නන් පාට මල් පිපෙන
කතාවක මුණ ගැහෙන තුරු ආයෙ,
එකම අතකට ගලන
තඹ පාට හුළඟක් ව 
පාවෙලා යන එකද සංසාරෙ...?

-මුදිත්-
01.09.2024

Image source: Internet

හද ගැහුණු තැන එතැනය...

නිල්ගලේ නිල්ල තැවරුණු තැන,

රඹකැන් ඔයේ,

සීතල කඳුළු තැවරුණු තැන..

ගල්ලෙනක පපු ගැබ..

ඇසුණත් නො ඇසුණත්,

හද ගැහුණු තැන එතැනය...

ඉමක් නොපෙනෙන වන ගැබ,

එක කුස උපන් ගහ වැල,

සතා සීපා, කුරුළු පිරිවර,

අතැර, එක දවසක

බිමෙන් පිටමං වීය උරුමය...

ලතු උලා හැඩ වී විසිතුරුව

දුර ගමන් යන අතර,

ශිෂ්ටාචාරය..

මොහොතකට ගොඩවී රතුගලට

කොටුකරයි කැමරා ඇසට,

කහට බැඳි කඩ දතින් හිනැහෙන

ඉතිහාසයක මුල් උරුමය...

-මුදිත්-

07.07.2024

සටහන: 

ඌව පළාතට අයත් නිල්ගල වන මායිමෙන් විහිදෙන දානිගල පර්වත ගල්ලෙන් සිය වාසස්ථාන කරගනිමින් අතීතයේ නිල්ගල ආදිවාසී ප්‍රජාව ජීවත් වූහ. පසුකාලීනව ආරම්භ කෙරුණු සේනානායක ව්‍යාපෘතිය හා ඉඟිනියාගල වේල්ල ඉදිකිරීමේ කටයුතු හේතුවෙන් සිය මුල් බිම් අතැර නික්මෙන්නට යෙදුනු එකී ආදිවාසීන්ගෙන් පිරිසක් වර්තමාන රතුගල ආශ්‍රිත ප්‍රදේශයට ද සංක්‍රමණය වූහ. වර්තමානය වන විට අති දුෂ්කර කෘෂිකාර්මික දිවියකට හුරුවෙමින් සිය ජීවිතය ගැටගසා ගැනීමට ඔවුන්ට සිදුවී ඇති අතර "රතුගල ආදිවාසී උරුම ගම්මානයෙහි" ඔවුන්ගේ පාරම්පරික ආයුධ, උපකරණ සහ මුල් වාසස්ථාන වූ ගල්ලෙන් ආදිය මහජන ප්‍රදර්ශනය පිණිස පවතින්නේ වෙයි. 

රතුගල ආදිවාසී ගම්මානයේ ප්‍රදර්ශනයට තබා ඇති ආදිවාසීන් භාවිතා කළ සාම්ප්‍රදායික උපකරණ

රතුගල ආදිවාසී ගම්මානයේ ප්‍රදර්ශනයට තබා ඇති ආදිවාසීන් ගේ ඡායාරූප කිහිපයක්

ඡායාරූප අයිතිය: Mudith Vidanagamage

නික්මුණිද, ඇතුළු හද වනයට..

ඒ අවුරුද්දෙ මැද හරියෙ ඔය කියන දවසෙ හම්බුනාට පස්සෙ එයා ගැන කිසිම ආරංචියක් නෑ. ඒක හරියට එයා මේ ලෝකෙන්ම ගැලවිලා ගියා වගෙයි.

නිහඬවම පියමැන

හද මැදින් විහිදෙන දෙණි පෙත,

ඇතුළු හද වනයට

නොදොඩා නොකියාම නික්මුණිද..

නිහඬ නිසලම තැන් වසාගත් 

ඔබ ද අව'ඳුරු මිහිදුම...?

කැලඹුම් මෝසමට ඉඩ දී

නුවරුන් දහක් ඇස් මගහැර..

නැතක් කල් වස් වසා එකලාව

නැමුණිද ඇතුළු හද තුළටම,

නොදැනීම...?

නිහැඬියාවේ හැඬුම මත

මරණ දහසක රිදුම් ලියලයි,

සදාකාලික ශිශිරයක

උණුහුම පතා, මතක මිට ඇවිලෙයි..

හුදෙකලාවේ ඈත කෙළවර

හිස්කම පවා, තව හිස්කමක් පමණයි,

විශ්වයේ සමහර හිස්තැන්

මළවුන්ට විතරක් ම උරුමයි...

-මුදිත්-

02.06.2024

Image source: Internet

මොනවාද ඉතිරිව ඇත්තේ...

හරිත වන කැටියේ
කේතුධාරී තුරු සෙනගකගේ
පැවැත්මේ මායා සුසුමයි මේ
ඝන ඝනව
මා වටා කැටිවෙන්නේ...

හරිතව සදාකල්
නිරන්තර වැසි වසින - නිවර්තන හදවත
මා නමින් රැකගන්නට
පිලිණ දුන් වන තීරයයි මේ
මා වටා පැතිරී හිඳින්නේ...

නිල්ල වැඩිපුර නොගෑවුණු
මැදී ගිය මංතීරු අතරේ,
විලවුන් සුවඳ දියැවුනු
ඩා බිඳක සිහිලේ..
මට තවම හමු නොවුණු
යමක් මිහිරක් ඇති,
ඒ නිසයි ඔබ ඔතැන ඇත්තේ...

සංසාර මාවත - බෙදි බෙදී යන විට
එක මගක් පමණක් නොවෙයි
එකම ගඟ හරහා යන්නේ..
මේ විසල් විශ්වයේ
කුරා කුහුඹුවන් අපි,
මේ මොහොත මිස මොනවාද
ඔබට මට ඉතිරිව ඇත්තේ...

-මුදිත්-
19.05.2024 (සිංහරාජ වන මායිමේ හිඳ)

Photo by : Mudith Vidanagamage

මතක මීදුම මැද..

මැදී ගිය පටු මගක,

මඩ කඩිත්තක දියැවෙයි 

රබර් යායට ඉහළින් එබුණ සඳ...

සෙත් පතා තුන් ලොවටම

සියක් සැතපුම් දුර ගෙපැලක

දැනුදු දැල්වෙනු ඇති පාන් පැල...

කුරුලු පාලුව පුරා, පාලුව ම රජවෙන දවසක් ගැන..

සිහිනයක වත් දැක තිබුණාද, 

නිහඬවම ඉන්නේ මහ නියර...?

-මුදිත්-

2024.02.13

Old Man, Painting by Dominique Dève