සොඳුර, නුඹ සුවයෙන්ද...?

විසල් කුටියෙන් පිටත ලෝකය
තිතක් කොට දක්වයි
කුඩා කවුළුව..
මහා වැසි සිරකර
නිහඬව, නිසලව හිඳියි
ආකාශ වස්තුව...

රැළි රෙද්ද මෑත් වෙයි,
සුළඟක වෙස් රැගෙන
මායාව ගලා එයි..
පළුදු වුනු අත්තටු අතුල්ලා
රෑසියක වෙණ වැයුම
ඇරඹෙයි...

'ඇත්තමයි,
දැන් දැන් මට හරිම වෙහෙසයි..'

කාලය ඝනීභූතව 
නතර වී දැයි
ඝටිකා මුහුණ මත..?
ඈත හිඳ ගී ගයන
අර රොබින් කුරුල්ලා..
උටත් මග වැරදී ද..?
තැනින් තැන පිපි මල්
කහ ගැහී බිම හැලුණු තුරුපත්
එකින් එක පසු කොට,
මිදී ගිය විල් දියෙන් විමසමි
කුමක්දැයි මේ සෘතුව...?

මංමුලා වැලක් වී ලියලන
දින පොතක් මත අදත් ලියැවෙයි
'සොඳුර, නුඹ දැන් සුවයෙන්ද...?'

-මුදිත්-
2022.09.07

සිතුවම අන්තර්ජාලයෙනි